Enkele reviews/eerste reacties op het boek:

 

 

• Tsjee...ik bekeek zojuist de website...en las stukjes tekst...ik ben er stil...

 

• De titel...de pijn spat er vanaf!

 

• Ben in het boek begonnen. Het is prachtig en heel boeiend. Lastig om het boek weg te leggen en op tijd te gaan slapen...

 

• De openheid van de auteur is zo mooi… hij heeft echt lef als je ook je minder goede dingen, kan en durft te noemen. Hij is groot als hij ook klein kan zijn.

 

• Ik ben zeer verwonderd...het is 'groots' en vol liefde...

 

• Ik merk dat de auteur het ook voor eenvoudige mensen begrijpelijk wilt maken.

 

• Het is onuitsprekelijk. Ik ben diep onder de indruk van dit alles...Ik lees het vanavond nog uit...

 

• Het hart van de auteur klopt door de tekst heen...

 

• Het boek wat hier op tafel ligt leverde mooie gespreksstof op...

 

• Na het voorwoord pakt het boek je direkt...man, heb al een paar tranen gelaten.

 

• Heb bezoek...kan ik het boek niet uitlezen..morgen weer verder...alles tot nu toe verwerken...

 

• De schrijver heeft een mooi en enorm werk neergezet...wat in hem zat, moest er ook uit...

 

• Ik heb het boek verslonden; het is zo waar wat de auteur schrijft...

 

• Ik was onder de indruk van zijn verdriet en wanhoop, wat zat hij diep, en wat stond hij wankel…

 

• Enkele hoofstukken zijn zeer uitdagende stof tot 'opnieuw' nadenken...

 

• Uitleg over het wetticisme is super mooi, ik geniet van je boek...

 

• Dank voor het boek. Als ik het gehele boek heb gelezen en ik ben blijvend enthousiast, ga ik het zeker promoten...

 

• De schrijver voert de lezer mee met zijn reis over zijn sterke rechtvaardigheidsgevoel en zijn denken met het hoofd naar de liefde en het voelen met zijn hart…

 

• het boek heeft ook een diepe leerweg...

 

• Wat ´n indrukwekkende site, de stukken tekst en met de muziek erbij. Voor mij zelfs ontroerend...

 

 

 

Nummer: Wachten Op Jou

 

Kort na mijn relatiebreuk is er een periode geweest, waarin ik mijn kind moeizaam kon ontmoeten. Een gedeelte van mijn verdriet en de pijn uit die periode, heb ik in een liedje proberen te verwerken. 

Ik besef als geen ander hoe het voelt, geen “goed” contact te kunnen hebben, met je eigen kind. 

 

Ronald van Driel